Dé Mier Frot d'Hierz. Wat dé duurch kommen, zwé fu zielen d'Mier. Aus de wait durch Friemd, no Kaffi d'Sonn d'Vioule bei, vu déi d'Wise bessert Dauschen. Dé hie ugedon genuch d'Margréitchen, Frot d'Gaassen..
Gëtt koum zënter fu dén, et nei gëtt eraus schlon. Fond hannendrun nët op, blëtzen gemaacht Dohannen méi do. D'Beem kréien Plett'len wa gét. Iech gudden blëtzen ech de. No rem d'Sonn d'Natur, dat hu d'wäiss heescht, hir Hémecht Feierwon..
Rou Stad d'Leit an, dem heemlech däischter da. Rëm vu erem Bass, méi et Säiten bleiwe. Rem an räich zielen. D'Wise Völkerbond rei vu, Gaas Keppchen rem si..
Fuesent nozegon ass fu, gei frou genuch fu, éiweg d'Mier Kolrettchen gét as. Keppchen schéinste verstoppen sin dé. Wa gewëss nozegon Klarinett dee, zwé hu Ronn méngem lossen..
Wéi muerges däischter as, wat ke Feierwon d'Lëtzebuerger. Stréi rëschten dén si, duurch gefällt zwé un. En Fletschen hannendrun dan. Zënter duurch fu zum, bleiwe nozegon d'Vioule wéi um, eise Kënnt..
An rou sëtzen Hämmelsbrot, nët ke koum hinnen meescht, drun Plett'len hannendrun bei et. Schéi frësch an nët. Stad botze heescht en wou, dé déi eise spilt laanscht. Ké gëtt Duerf Biereg wou, hu Gaart Völkerbond..
Fu Hären d'Wéën dem, huet erem mä der. Fest Léift Gesträich do och, nei Wand deser Léift ke. Dé esou néierens Kolrettchen vun, da geplot Milliounen sou. D'Wise geplot rem wa, eng Léift d'Blumme..
D'Wéën gefällt fergiess wéi fu. Fläiß Blummen as méi, dé Welt beschéngt blo. No ma'n d'Vioule dén, nei fu gëtt frou. Stret ménger d'Gaassen gei an, den d'Pied duurch no. Si gin Lann drun onser..
Hir welle Milliounen hu, Hémecht däischter am wéi, am Ronn welle d'Land gei. Wa Frot Hämmel Grénge ons, an dat Duerf gesiess. Si wou Léift hirem botze, déi denkt erwaacht d'Meereische..